Oppositie verlaat woedend de Kamer


Jan Jambon zit in nauwe schoentjes omdat hij mee een debatavond met Jean-Marie Le Pen mee organiseerde. Maar vragen van Kamerleden daarover werden gisteren afgewimpeld. Charles Michel weigerde te antwoorden, waarop de oppositie ziedend het halfrond verliet. Zeker Kamervoorzitter Siegfried Bracke was Kop van Jut.
De Kamer is altijd al het toneel van hoogoplopende discussies geweest, maar sinds het aantreden van de Zweedse coalitie is dat in een nieuwe dimensie getild. Koekenbak in het kwadraat. De oppositie verliet ziedend het parlement en weigerde zelfs verdere vragen te stellen, ook over andere thema's.

Steen des aanstoots was (alweer) Jan Jambon. Nu blijkt dat hij in 1996 als bestuurslid van de Vlaams-Nationale Debatclub mee een debat met Jean-Marie Le Pen hielp organiseren, wilde de linkse oppositie de regering op het rooster leggen over zijn banden met extreem-rechts.

Maar Charles Michel weigerde te antwoorden, en stuurde Jan Jambon het veld in. Het omgekeerde als vorige week dus, toen niet Jambon maar Michel de vragen over de Atoma-schriftjes en de verdre staatshervorming beantwoordde. Twee keer was de ergernis enorm groot, want de oppositie voelt zich aangetast in haar recht om vrijelijk de leden van de regering te ondervragen.

Het was Laurette Onkelinx die de lont aan het vuur stak. Haar PS-fractie, gevolgd door de anderen, verliet het halfrond. "Onaanvaardbaar", zei ze voor de camera's van Villa Politica. "En dictatoriaal, van Kamervoorzitter Bracke.

Onkelinx was alweer hard. "Bracke dient hiermee de democratie niet. Terwijl de eerste minister uit angst en lafheid niet wil antwoorden. Terwijl Jambon gelogen heeftt."

Kristof Calvo van Groen haalde ook al hard uit. "Er is sprake van willekeur. Charles Michel trekt de vragen naar hem toe, als hem dat zo uitkomt. Komt het niét uit, dan duwt hij ze weg."

Ook SP.A-fractieleidster Karin Temmerman was scherp. "Michel is aanwezig. Als Michel niets te verbergen heeft, als de regering zo aan elkaar hangt, waarom antwoord hij dan niet?".

De meerderheid wees de kritiek echter van de hand als "quatsch" - zoals Patrick Dewael (Open VLD) het verwoordde. "Ook Elio Di Rupo stuurde een minister in het veld als hem dat zo uitkwam, of trok een vraag naar hem toe als hij wilde. De boosheid van mevrouw Onkelinx is haast ontroerend, want ik heb haar nooit horen protesteren tegen de werkwijze van Di Rupo."

Het resultaat is wel dat een aantal debatten niet kunnen plaatsvinden. Zoals dat over het sociaal overleg. Kris Peeters daarover: "Ik heb daar nu niets over kunnen zeggen, en dat is spijtig."

Bron: De Redactie (04/12/2014)
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/1.2170056

Mijn mening: Ik vind dat men in de politiek zich niet druk moet maken over wat een persoon in het verleden heeft gedaan, voordat hij of zij in de politiek gegaan is of voordat hij of zij zich aangesloten had bij een (andere) partij. Ze moeten het land regeren, zien dat iedereen het goed heeft, het verschil tussen arm en rijk verkleinen, de belastingen aanpakken, de begroting regelen,... Dat zijn zaken waarmee ze zich bezig moeten houden. Ze moeten geen discussies voeren over wat een partijlid in 1996 heeft gedaan. Ik vind dat politici vaak afwijken van de hoofdzaak en dit vind ik zeer vervelend.