Ik begrijp helemaal dat mensen met astma zich schamen voor hun puffer. Ik hoop echter dat volwassenen zich al minder schamen. Ik ken verschillende kinderen met astma en vaak willen ze niet toegeven dat ze hun puffer moeten gebruiken bij of na een activiteit. Pas wanneer ik zeg dat ze moeten puffen, zullen ze dit doen. Dit doen ze dan ook nog eens stiekem waar niemand het kan zien. Ik snap hen wel, want door die puffer zijn ze speciaal. Vaak kunnen ze een activiteit ook niet zo heel lang volhouden doordat ze wat in ademsnood geraken. Hier schamen ze zich ook hard voor. Hierdoor kunnen kinderen bijvoorbeeld steeds als laatste gekozen worden om bij in een ploeg te spelen. Dit is heel erg, want die kinderen kunnen fantastische talenten of een uitstekende conditie hebben, maar worden beperkt door hun astma. Toch vind ik niet dat mensen zich mogen schamen voor hun puffer. Ik denk dat het hen veel beter helpt om op tijd te puffen dan dat ze blijven wachten hiermee tot dat niemand het kan zien. Dit is zelf gevaarlijk voor hen...