Ik vind het erg dat veel kinderen aangeven dat ze later niet in huwelijksbootje willen treden omwille van wat ze hebben meegemaakt met hun ouders. De kans op een huwelijk wordt die kinderen op die manier ontnomen. Niet allemaal natuurlijk, maar als ik het artikel mag geloven, toch de meesten. Ook zien veel jonge koppels het huwelijk niet zitten en ik vraag mij af waarom. Gaat men er tegenwoordig toch vanuit dat men ooit uit mekaar gaat? Als je met zo'n gedachte in een relatie zit, zit er sowieso al iets fout volgens mij... Natuurlijk zijn er ook die niet geloven of die er resoluut voor kiezen om samen gelukkig door het leven te gaan zonder trouwringen aan de vinger. Dat kan ik zeker wel begrijpen, maar als de reden is dat je bang bent voor een scheiding, zit er toch sowieso al wel iets fout, vind ik. Ik denk dat iedereen minder schrik moet hebben en terug moet proberen te geloven in de liefde voor één persoon, een hele leven lang. Vroeger kon men dit en nu... Triestig.