Het verhogen van het inschrijvingsgeld voor hoger onderwijs is een dubbel gegeven, vind ik persoonlijk. Uiteraard moet er bespaard worden. We krijgen niet voor niets dagelijks te horen dat we in een financiële crisis zijn terecht gekomen. Maar moeten we daarom besparen op onze toekomst? Dit betwijfel ik.
Jongeren die jaarlijks afstuderen kunnen met nieuwe en verfrissende ideeën op de proppen komen. Moeten we de nieuwe generatie dan niet aanmoedigen om hun studies verder te zetten?
Bovendien heeft het zoals Céline al aanhaalde een negatief effect op de kloof tussen arm en rijk, die als maar groter wordt. Gezinnen die het financieel moeilijk hebben, zullen geen geld meer op tafel kunnen leggen om hun kinderen verder te laten studeren. Dit is toch een pijnlijk gegeven? Deze gezinnen zullen afhaken met als gevolg dat ook hun kind in de armoede zal terecht komen. Ze komen in een vicieuze cirkel terecht, waar ze niet meer uit zullen geraken. En is het niet dat we net naar gelijkheid streven? Dat iedereen dezelfde kansen moet krijgen? Moeten we niet beoordelen op basis van kwaliteit? Elk kind heeft zijn/haar kwaliteiten, dus elk kind verdient ook een kans op de voortzetting van zijn/haar studies.
Hopelijk zullen ze inzien dat een verhoging van het inschrijvingsgeld kan, maar dan wel beperkt. Zodat elk kind, arm of rijk, zijn/haar kwaliteiten kan tonen.