Broodmagere modellen maken tienermeisjes onzeker over hun eigen lichaam. Maar of dat gebeurt, hangt af van de context waarin ze modellenfoto’s bekijken, stelt Jolanda Veldhuis van de VU Amsterdam.
Jolanda Veldhuis maakte nepcovers van meidenmagazines en legde die aan tienermeisjes voor. Als ze bij de beelden een ‘disclaimer’ zette waarin stond dat het model extreem mager was, voelden de tienermeisjes zich meer op hun gemak over hun eigen lichaam.

‘Simpele informatie werkt, maar een waarschuwend vingertje werkt algauw averechts’, vertelt Veldhuis. ‘Een waarschuwing dat het bekijken van graatmagere modellen onbewust je zelfbeeld kan beïnvloeden, had geen effect.’

Volgens Veldhuis is een belangrijke rol weggelegd voor de media. Zij kunnen beslissen om foto’s van ultradunne modellen niet te plaatsen. Ze vindt dat bladen verplicht informatie over digitale aanpassingen aan hun beeldmateriaal moeten publiceren.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140930_01296952

Eigen mening: Zelf vind ik ook dat het totaal niet kan dat er ultradunne modellen op voorpagina's staat of zelfs gebruikt worden om producten te showen. Jonge meisjes en ook jongens zijn heel beïnvloedbaar en zo gaan ze hun zelfbeeld aanpassen. Zo gaan er volgens mij meer er meer jongeren komen met eetproblemen en problemen zoals anorexia en boulimia met zelfs de dood tot gevolg. De media moet ervoor zorgen dat dit niet het ideaalbeeld wordt. Ook moeten modeketens ervoor zorgen dat ze ultradunne modellen niet gebruiken in hun reclamecampagnes. Uiteindelijk zijn er procentueel maar heel weinig personen die zo dun zijn en is het dus niet relevant, vind ik, want ze verkopen de kleding aan personen die voller zijn dan die modellen dus kunnen zo ook beter iets vollere modellen gebruiken voor hun reclamecampagne.