Test-Aankoop wil vermelding minimale levensduur op producten
Om de consument te beschermen tegen de toenemende ‘geplande veroudering’ van producten, eist Test-Aankoop in haar magazine dat de minimale levensduur wordt vermeld op de affichering van producten.
Test-Aankoop wil ook dat de periode van de wettelijke garantie wordt opgetrokken van 2 naar 5 jaar en vraagt dat aparte onderdelen - ook een redelijk aantal jaren na aankoop - voor alle consumenten tegen een redelijke prijs ter beschikking worden gesteld.
De term ‘geplande veroudering’ slaat op het feit dat fabrikanten doelbewust de levensduur van hun producten beperken om klanten sneller een nieuw exemplaar te doen kopen. De producent gebruikt dan zwakkere onderdelen, zodat het product in kwestie sneller de geest geeft. Men voert bijvoorbeeld ook nieuwe functies in die niet werken op oudere apparaten (bv. besturingssystemen voor gsm’s, tablets of computers).
Het schoolvoorbeeld van ‘geplande veroudering’ zijn printers met een ingebouwd telsysteem die na x aantal prints een foutmelding geven. De herstellingskosten zijn, zoals bij vele andere producten, echter hoger dan de prijs van een nieuw exemplaar.
Test-Aankoop geeft voorts voorbeelden van kloppers van handmixers, hoofdtelefoons, ritssluitingen, wasmachines,... met zwakke onderdelen die snel verslijten. In apparaten zoals elektrische tandenborstels en scheerapparaten zijn dan weer batterijen vastgekleefd waardoor het haast onmogelijk is om ze te vervangen. Een ander probleem stelt zich met onderdelen die vaak kort nadat men het product kocht al niet meer verkrijgbaar zijn.
bron:
http://www.gva.be/cnt/dmf20140930_0...ur-op-producten
mening: Uit het punt van de consument is dit schandalig, mensen betalen vaak veel voor die elektrische apparaten terwijl ze meestal juist na de garantie kapot gaan en dit doordat de fabrikant het toestel zo maakt om zo meer winst te kunnen maken. Uit het oogpunt van de fabrikanten is het te begrijpen want als ze onbreekbare producten maken gaan ze op den duur niets meer verkopen waardoor ze zelf failliet gaan. Zoals dit gebeurt is bij de fabrikant van de bekende crocs. Maar de prijs die ze dan vaak vragen voor een kleine reparatie swingen de pan uit, hier mag echt wel iets aan gedaan worden.