Dat blijkt wel uit je commentaar ja.
Ik neem aan dat je de wetenschappelijke literatuur over depressie grondig hebt doorgenomen voor je dit oordeel geveld hebt (dit artikel bijv.)?
Ik ben nog niet zo lang geleden persoonlijk in aanraking geweest met depressie via een erg goede vriend van mij en geloof me, daar was niets 'fake' aan. Die man voelde zich enorm schuldig want hij had toch een toffe vrouw en kinderen en deed zijn job toch graag? Hij is dan ook blijven werken, maar vertelde in gesprekken regelmatig hoe zwaar het was. Nergens meer zin of plezier in hebben, niet meer blij kunnen zijn als je je kinderen ziet enz en niet kunnen zeggen waarom. Schrijnend, echt waar.


Zegt de student zonder werkervaring...
Komaan Cedric, als toekomstige leerkracht is het cruciaal om je eerst te informeren voor je zo'n uitspraken doet. Je kan je in de klas niet laten leiden door 'ik denk' en 'volgens mij', daarvoor is je invloed op je leerlingen veel te groot. Ik herinner me eerdere discussies met jou omtrent gelijkaardige onderwerpen waarbij je nogal kort door de bocht gaat en je mening niet staaft met grondige argumenten. Iedereen heeft uiteraard recht op zijn eigen mening, maar als je een voorbeeldfunctie hebt is het mijns inziens (maar wie ben ik...) cruciaal om die mening te funderen met feiten. Het is één ding om een ongenuanceerde mening te hebben, maar het is iets heel anders als je daar mensen echt mee kan kwetsen (denk aan lln met en depressieve ouder).
Mening en 'smaak' is overigens niet hetzelfde in deze context.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -