De discussie die in België aan de gang is, is volgens mij een héél andere discussie dan in Frankrijk. In Frankrijk is er een revolutie nodig geweest om kerk en staat te scheiden, concreet : om de wet van de 'laicité' door te voeren. Met andere woorden, scholen of andere openbare instellingen mogen daar al sinds een goeie tweehonderd jaar eigenlijk niemand toelaten die een godsdienstige overtuiging tentoonspreidt, of zélf enig religieus aspect kenbaar maken. Blijkbaar heeft menige moslimvrouw die wet niet ingekeken vooraleer ze zich in Frankrijk vestigde. In België is de situatie anders. Moslimmeisjes worden vaak naar katholieke scholen gestuurd omdat de stamvader des huizes heeft horen vertellen dat de kans op een goeie job hoger ligt als dochterlief katholiek onderwijs (lees : 'kwalitatief beter onderwijs') zou gevolgd hebben. Gevolg : hele hordes moslims op katholieke scholen (vooral in de grootsteden) mét hoofddoek. België volgt het voorbeeld van Frankrijk door de discussie aan te knopen, maar hier bestaat zo'n laicité wet helemaal niet ! En katholiek onderwijs staat bij ons ook al jaaaren niet meer voor wat het ooit stond, namelijk zuiver rooms katholiek, christelijk onderwijs in een keurslijf ! So what's the problem ? Stond het christianisme trouwens niet voor liefde en verdraagzaamheid, of waar las ik dat onlangs ?...