Een 31-jarige leerkracht is met gemengde gevoelens teruggekomen van een sollicitatiegesprek bij een lagere school van het Brussels stedelijk onderwijs. Hij kreeg de job, maar werd door de directrice verzocht niet te reppen over zijn homoseksualiteit. Bij het Stedelijk Onderwijs was vrijdag niemand bereikbaar voor commentaar.

De man besloot uiteindelijk de job niet aan te nemen. Op donderdag 14 augustus, enkele weken na het gesprek, deed hij zijn verhaal in een kort bericht op Facebook. 'Ik ben trots op wie ik ben. Iedereen mag dat weten ... Ik kruip niet terug in de kast. Hoe kan ik kinderen leren te allen tijde zichzelf te zijn als ik het zelf niet mag? Ik zet geen stap terug. Dat wordt al te veel gedaan, angstaanjagend veel...', schrijft hij.

De post werd meteen massaal gedeeld en de leerkracht kreeg veel ondersteunende reacties. 'Het onderwijs profileert zich wel als ‘openminded’, maar denkt nog te veel in een bepaald stramien. Hoewel ik me in het gesprek niet aangevallen voelde als persoon, bewijst dit soort onduidelijke discriminatie dat onze maatschappij niet zo tolerant is als ze zich soms voordoet', reageert de man vanuit Berlijn.

De leerkracht woont al acht jaar samen met zijn partner en is in december getrouwd. Na zijn studies als leraar lager onderwijs, verhuisde hij voor zijn partner naar Spanje. Door de crisis kwam hij terug naar België voor een job in het onderwijs. 'Ik ben gelukkig aan de goede kant van Europa geboren. Met vrienden en familie kan ik heel open spreken over mijn geaardheid. Maar we mogen niet settelen met goed, we moeten gaan voor perfect.'

Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140815_01218209

Datum: 18/06/2014

Mening:

Vermits er vele toekomstige leerkrachten in wording zijn, lijkt me dit een relevant artikel voor het onderwijs en onze maatschappij. Homoseksualiteit blijkt vaak toch een groter taboe te zijn dan men soms beweert. Het is erg dat men aan de man vroeg zijn seksuele geaardheid te verbergen voor de leerlingen. Misschien doet de school dit deels om de docent te beschermen. Ik kan me voortellen dat er altijd wel leerlingen zijn die een leerkracht hierom kunnen pesten en in zo'n situaties is het misschien beter om niet meteen te zeggen dat je homo bent. Maar hier verwijs ik direct naar het citaat uit het artikel: "Hoe kan ik kinderen leren te allen tijde zichzelf te zijn als ik het zelf niet mag?". Ik vind dit heel erg belangrijk. Als leerkracht probeer je de kinderen te leren zichzelf te zijn, zich te ontwikkelen, tot zelfontplooiing te doen. Hij kan dit nooit volledig doen als hij zelf niet kan zijn wie hij is. Ik vind het dus belangrijk dat hij zichzelf mag zijn voor de klas. Het is niet omdat men een andere voorkeur heeft men een slechte leerkracht is. Ik vind het dan ook jammer dat hij dit zou moeten verbergen van de school. Dat de man heeft besloten er uiteindelijk geen les te gaan geven, lijkt me een goede beslissing. Dit artikel is een teken dat vele mensen nog altijd heel bekrompen denken over zulke onderwerpen en er ergens nog steeds een of andere angst voor hebben.