Ik ga eigenlijk niet echt akkoord met wat Sofie zegt. Ik denk dat onze maatschappij enkele jaren geleden even prestatiegericht was als nu, ik denk dat we zo al een hele tijd leven.
Ik denk dat de stijging van deze cijfers aan twee dingen te wijten zijn. Enerzijds zijn we minder bang geworden om naar psychologische hulp te zoeken. Vroeger was het een schande als je naar een psychiater ging, mensen gingen je vreemd bekijken "omdat je gek was". De laatste jaren hoor je steeds vaker dat ook bekende mensen, mensen naar wie je opkijkt, naar een psychiater gaan en die zijn volgens jou niet gek. Naar een psychiater gaan wordt nu meer geaccepteerd en misschien zelfs wel gepopulariseerd. Zelf zal je dan ook sneller de stap zetten wanneer je aanvoelt dat het nodig is. Ook artsen zullen je sneller verwijzen naar een andere hulpverlener.
Een tweede reden is volgens mij dat er gewoon veel meer mogelijke en specifiekere hulpinstanties zijn gekomen de laatste jaren. Ze zijn ook veel menselijker en beter geworden, in mijn ogen toch.