Ik dacht wel dat dit vaak voorkwam bij kinderen maar dat dit de meest voorkomende oorzaak is, had ik niet gedacht. Ik denk dat iedereen wel weet dat depressie steeds meer en meer voorkomt bij deze leeftijdcategorie. Er wordt ook zoveel verwacht van kinderen op deze leeftijd. Ze moeten sociaal zijn, bij een groep horen, goede schoolresultaten halen, bij hun vrienden passen... Het wordt voor onze tieners al te vaak gewoon te veel om te verwerken. Ik ben akkoord met Merel dat je als leerkracht al veel kan doen met klassfeer, maar ik ben niet altijd akkoord met dat godsdienstlessen zich daartoe lenen om zulke dingen te bespreken. Godsdienst wordt vaak aanzien als een uurtje babbelen en/of maatschappijgerichte topics bespreken. We mogen niet vergeten dat we nog steeds Rooms-katholieke godsdienst geven. Ik wil niet zeggen dat ik mij daar niet zou voor open stellen om deze leerlingen te helpen, maar godsdienstles is nog steeds godsdienstles net zoals geschiedenis ook geschiedenis zal blijven. Ik denk dat het niet alleen godsdienstleerkrachten zijn die hier voor open kunnen staan. Natuurlijk ben ik ook wel akkoord met het feit dat als je enig vermoeden hebt dat één van je leerlingen kampt met een depressie, dat je dan eerst gaat horen bij een CLB of een leerlingenbegeleider. Deze personen zijn opgeleid om deze leerlingen tot hun beste vermogen te helpen.