Toen ik voor het eerst over de Panini-stickers hoorde, dacht ik: "Hoera, terug naar de goede oude tijd.' Wat is er namelijk fijner dan kinderen die hun games en multimedia aan de kant laten staan om onschuldig stickers om te ruilen. Ik kon me echt al in de gedachten van deze kinderen plaatsen wanneer ze nieuwsgierig hun pakje stickers openscheuren. Ik kon me de vreugde inbeelden als een kind een sticker die hij dubbel heeft kan omruilen voor een andere sticker die op zijn verlanglijstje stond. Helaas blijkt nu dat het niet louter gaat om het plezieraspect, sommige leerlingen uiten echt een soort hebzucht en misbruiken de jongere, naïeve leerlingen. Het is niet meer dan normaal dat men hieraan een einde maakt. Het is wel jammer voor de leerlingen die wel op een eerlijke manier met deze stickers omgingen.