De idee van kinderbijslag komt van na de 2de wereldoorlog, een tijd waar de bevolking terug moest groeien. Nu, meer dan 50 jaar later zijn we met teveel. De carying capacity van de wereld wordt overschreden.
Is het verantwoord om dezer dagen dan nog voor kwantiteit te gaan?
Is het trouwens eerlijk dat het eerste kind minder bijslag krijgt dan het vijfde?
Daarbij mogen we ook niet vergeten dat er aftrekposten genoeg zijn voor grote gezinnen.
De 'voetbalploeg-families' zijn meestal (kans)arme gezinnen, vroeger werd zo'n gezin uitgedund door geboortesterfte enzovoort. De geneeskunde staat een pak verder nu, en de overlevingskansen van een kind ligt in onze tijd veel hoger, net als de leeftijd van de bejaarden.
Laten we verantwoordelijk zijn en voor kwaliteit boven kwantiteit streven. Ik heb misschien nog zin in een koekje, na twee gegeten te hebben, maar een kind is geen koekje.