‘Er worden veel meer mensen onder elektronisch toezicht geplaatst, waardoor we te weinig tijd hebben voor een goede begeleiding.’ Dat zeggen directeurs van verscheidene justitiehuizen in een reactie op de brief van de vader van een van de zeven verongelukte jongeren uit Leopoldsburg.
D., een jongen uit Leo*poldsburg, zou maandenlang vanuit zijn appartement cocaïne hebben gedeald aan vrienden. Dat hij een enkelband droeg, hield hem niet tegen. Noch de politie, noch een justitieassistent greep in.

Zeven van zijn vrienden stierven begin maart in een brandende auto in Zonhoven. Ook de bestuurder van de wagen zou een enkelband hebben gedragen. Roger Seys (56), vader van een van de jongeren, gelooft dat hun dood vermeden had kunnen worden.

In een open brief luidde hij gisteren de alarmbel (DS 5 mei). ‘Zulke jongeren moeten beter beschermd worden. Tegenover de maatschappij, en vooral ook tegen zichzelf. Het kan toch niet dat zulke jongeren niet of nauwelijks gecontroleerd worden. Ze zien hun enkelband als een cool statussymbool.’

Roger Seys zag hoe het met zijn zoon Wouter en diens vrienden de verkeerde kant uitging. Hij klopte bij de politie aan met foto’s van minderjarige vrienden van Wouter die drugs gebruikten. Maar niemand luisterde naar zijn waarschuwingen. Met zijn brief wil hij een debat losmaken over elektronisch toezicht.

Op dit ogenblik zitten zo’n tweeduizend veroordeelden hun straf thuis uit met een enkelband. De Standaard belde naar enkele directeurs van justitiehuizen die instaan voor hun begeleiding. Ze willen niet allemaal met naam reageren, maar sommigen noemen het systeem van elektronisch toezicht ‘uitgehold’.

Standaardvoorwaarden
‘Bij straffen van minder dan drie jaar is de opvolging minimaal geworden’, zegt Iris Naessens, directrice van het justitiehuis in Dendermonde. ‘Ze krijgen een reeks standaardvoorwaarden opgelegd, zoals het aantal uren dat ze buiten mogen. Bij het begin van het elektronisch toezicht moeten ze één keer langsgaan bij de justitieassistent. Als die geen grote problemen ziet, moeten ze niet terugkomen.’

Ook haar collega’s zijn het erover eens: er schort wat met de opvolging van enkelbanddragers. Uit budgettaire beperkingen, maar ook door de politieke keuze om voluit in te zetten op strafuitvoering.

‘Een bewuste keuze’, klinkt het op het kabinet van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD). ‘Tot enkele jaren geleden werden straffen onder de drie jaar gewoonweg niet uitgevoerd. Nu gebeurt dat wel. En steeds vaker door een straf met enkelband. Beter een straf dan geen straf.’

Maar binnen de justitiehuizen ziet men vooral de verschraling van het toezicht op veroordeelden. Volgens de directeurs die we belden, werd er vroeger veel korter op de bal gespeeld. Vooral voor kleine criminelen is er vandaag weinig tijd voor individuele begeleiding.

‘Er worden nu gewoon veel meer mensen onder elektronisch toezicht geplaatst dan vroeger, waardoor er te weinig tijd is voor een goede begeleiding’, zegt Iris Naessens. ‘Ik kan mijnheer Seys dus zeer goed begrijpen.’

Bron:
De standaard
06/05/2014
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140506_01093922

Mening:
Ik vind wel dat mensen die een straf onder de drie jaar, een enkelband dus dat dat goed is. Er wordt gezegd dat de begeleiding nefast is en dat de gedetineerden slecht worden geholpen. Mijn mening is dat mensen die nu al in de gevangenis zitten ook niet voldoende geholpen kunnen worden. Ik begrijp dus wel dat mensen met een korte straf een enkelband krijgen omdat ze anders wel in onze overvolle gevangenissen terecht komen en er zo ook voor zorgen dat er voor de andere gedetineerde minder tijd is om hen te begeleiden. Het is een vicieuze cirkel en er zal dringend een oplossing moeten gevonden worden voor zowel korte als lange straffen!