Ik vind het eigenlijk niet meer dan logisch dat je je ouders bijstaat als ze wat ouder worden, want zij hebben jou tenslotte opgevoed en hebben zich vroeger toen je klein was ontfermt over jou. Ik vind het vanzelfsprekend dat je iets terugdoet als zij hulp nodig hebben, ook al is dit misschien niet gemakkelijk. De opvoeding van het kind zal immers ook niet altijd gemakkelijk geweest zijn.
Uiteraard is het niet altijd mogelijk om alle taken op ons te nemen en heb je soms mensen nodig die specifieke hulp kunnen bieden. Het is natuurlijk ook gemakkelijker als je een of meerdere broers of zussen hebt, omdat je dan een beurtrol kan opstellen om je ouders hulp aan te bieden. Als je enig kind bent, kan ik aannemen dat dit voor meer druk zorgt, aangezien je niet kan afwisselen.
L*tte haalde ook het voorbeeld van geheugenstoornissen aan. Ik zou het er persoonlijk wel moeilijk mee hebben als een naaste jou naam bijvoorbeeld niet meer weet. Ik denk dat er ook nog wel andere situaties zijn waarin kinderen niet goed weten hoe ze zich moeten gedragen.
Indien je zelf ervaart dat je gezin eronder lijdt of je weet niet goed hoe je in een bepaalde situatie moet reageren of je merkt dat je voor bepaalde taken specifieke hulp nodig hebt, ben ik er wel voorstander van dat je hulp van derden inschakelt. Zoals ik eerder al aanhaalde, denk ik dat het ook in dit geval belangrijk is dat je bepaalde taken die je wel kan uitvoeren voor jou rekening neemt.