Ik vind dat kinderen sowieso al lijden onder de scheiding zelf. Als ze dan nog eens moeten verhuizen om de week van de één naar de andere ouder wordt dit in het begin alleen maar moeilijker. Ik spreek nu over de situatie wanneer er een vechtscheiding is tussen beide ouders. Ik denk als de ouders op een 'goede' manier uit elkaar gaan en nog normaal doen in de omgang met elkaar dat dit minder erg is voor het kind.
Co-ouderschap is een goede oplossing want zo behoudt het kind een goede band met beide ouders. Wat je wel veel ziet is dat de kinderen bij één of soms bij beide ouders aan hun lot worden overgelaten omdat ze het te druk hebben met hun werk. Het is dus dubbelzijdig.
Ik vind wel dat kinderen zelf moeten kunnen beslissen naar welke ouder ze gaan. Nu mag men dit niet tot de leeftijd van 16 jaar. Als je dan ziet zoals in het artikel dat de kinderen naar een psycholoog moeten gaan vind ik het onmenselijk om ze nog co-ouderschap te geven. Hier moet de wet iets nieuws op vinden naar mijn mening.