Bedenk wel dat de straf die door het gerecht uitgesproken wordt 'vrijheidsberoving' is en niets meer. Dat ze toch nog in enige luxe kunnen leven is dus volledig normaal want dat is geen onderdeel van hun straf.
En die vrijheidsberoving op zich is al een zware beproeving, luxe of niet. Sta er maar eens bij stil wat het met een mens doet om niet meer te mogen gaan en staan waar je wilt, niet meer te mogen eten op momenten dat het jou uitkomt, niet meer gaan sporten wanneer je wilt, niet meer met vrienden kunnen weggaan enz.
Angst voor de gevangenis zit niet in het beroofd worden van alle luxe, maar het effectieve gevangen zitten.
Die gevangenisstraf dient overigens ook om misdadigers de tijd te geven om zich te bezinnen over hun misdaden en tot berouw te komen, die straffen worden meestal gegeven met het zicht op iemand zo ver krijgen dat hij/zij opnieuw op een aanvaardbare manier kan deelnemen aan de maatschappij, dat bereik je niet door hen letterlijk op water en brood te laten leven.
De bedoeling van de wet die in het artikel aangehaald wordt, is zorgen dat gedetineerden menswaardig behandeld worden (wij én zij zijn nog altijd geen beesten) en als die wet niet nageleefd wordt door de wethouder zelf, is er toch een probleem? Als een misdadiger een wet overtreedt, wordt er moord en brand geschreeuwd, maar als de overheid dat doet, zijn ze zelfs nog te laks?
2 maten en gewichten enz.