actualiteitsforums - Enkele post bekijken - Integratie stagneert door partnerkeuze

OCMW stopt steun gezinsherenigers

Het Antwerps OCMW heeft de deur dichtgedaan voor gezinsherenigers die geld komen vragen, nadat hun familie eerst twee jaar voor hen heeft gezorgd.

De gewezen minister van Welzijn, Mieke Vogels (Groen!), bond vorig jaar als eerste de kat de bel aan over de gezinshereniging (DS 17 september 2004) .

Klassiek is het verhaal waarbij Turkse of Marokkaanse kinderen hun ouders lieten overkomen, daarbij ook de verplichte handtekening zetten dat ze twee jaar voor hen zouden zorgen, maar na afloop van die periode bij het OCMW kwamen aankloppen om voor die ouders te zorgen.

,,We noteerden dat die kinderen vaak geen vragende partij waren voor de komst van hun ouders, maar onder sociale druk werden gezet door hun omgeving.''

Het OCMW heeft volgens Vogels intussen zijn appreciatie van die vraag om steun aardig bijgespijkerd. Het is ,,neen'', tenzij de situatie van de ouder zo penibel is dat het OCMW niet anders kan dan zijn wettelijke rol van hulpverlener spelen. ,,Maar het is niet de opdracht van het OCMW om iemand die in het kader van een gezinshereniging naar hier komt, 25 jaar een OCMW-uitkering te laten genieten.''

De groene politica benadrukt dat de gezinshereniging vaak ook een menselijk aspect heeft. ,,Een Turkse moeder die overkomt omdat al haar kinderen intussen hier wonen, is iets heel anders dan een Turkse man die naar hier verhuist, terwijl twee of drie van zijn kinderen nog ginder wonen.''

Volgens Vogels signaleren lokale besturen al langer de knelpunten bij gezinshereniging, maar kreeg dat federaal onvoldoende gehoor.

,,Ook nu vind ik dat de federale overheid meer moet doen dan het enkel legistiek of repressief aanpakken. De overheid zou met de betrokken landen veel meer programma's van bilaterale hulp moeten opzetten, waarbij voorzieningen voor ouderen in Turkije of Marokko worden gebouwd. Vanuit de allochtone verenigingen gebeurt die financiering al.''

DS, 19-11-2005 (pl, gfr)