Binnen de Europese Unie groeit het besef dat alleen ingrijpende maatregelen kunnen volstaan om een einde te maken aan de problemen ontstaan als gevolg van de grote schuldencrisis. Die is namelijk nog altijd niet achter de rug, het risico bestaat dat vroeg of laat één of meer grote Europese landen in de problemen zullen raken.
Daarbij wordt op de eerste plaats natuurlijk gekeken naar Italië en Frankrijk. De vraag is wie voldoende kapitaalkrachtig zal blijken te zijn wanneer landen van een dergelijke omvang in de problemen te raken. Het antwoord op die vraag is vrij eenvoudig: de Europese burger.
De Europese Unie overweegt niet meer of niet minder dan de confiscatie van ons spaargeld om de schuldenberg veroorzaakt door de schuldencrisis definitief op te lossen. Dat geld zou op een gedwongen manier aangeslagen worden, van vrije keuze is dus geen sprake. De spaarders zijn met deze gewaarschuwd.
bron:
http://moneytalk.knack.be/economie/...s=og.recommends
mening :
Het is nogal interessant om te horen dat de Europese Unie spaargeld van haar inwoners gaat innen tijdens Europese (geld)crisissen. Hebben de protesten van de afgelopen maanden/jaren over besparingen in o.a het onderwijs, pensioen en gezondheidszorg er iets mee te maken. Natuurlijk bevestig ik de stelling dat als men niet wilt besparen, dat men dan maar moet belasten. Natuurlijk hebben mensen bij de concretisering van deze nieuwe aanpak ook commentaar. Slogans als : Van spaargeld blijf je af!, komen bij mij naar boven.
Ik begrijp dat Europa de schade van afgelopen crisissen wilt opruimen en een soort buffer voor "damage control" wilt creëren, maar om ineens een deel van het spaargeld te innen, vind ik zelf een beetje extreem.
Ook de timing is een beetje ongewenst, er zijn namelijk verkiezingen binnen 3 maand.
Om te eindigen : "In this world nothing can be said to be certain, except death and taxes."- Benjamin Franklin