Ik ben het volledig eens met deze mening. Onze prestatiemaatschappij brengt veel druk met zich mee en op veel vlakken. Ten eerste zijn we met te veel. Vroeger was het genoeg om je best te doen op school en een diploma te halen om een goede toekomst te verzekeren. Dit is helaas niet meer het geval. Een diploma volstaat niet meer om een goede carrière te verzekeren. We zitten met een devaluatie van onze diploma's. Dit zorgt voor veel stress en onrust bij jongeren die nu genoodzaakt zijn om hun studies te verlengen om financiële zekerheid te krijgen. Daarbij komt ook nog eens onze actuele verafgoding van idealen die de media ons voorschotelen. Het is daarom heel makkelijk om als outcast of onaantrekkelijk bestempeld te worden. Jongeren die hier het slachtoffer van worden zijn een makkelijke prooi voor een zware depressie.
Toch uit het probleem zich niet alleen bij jongeren.
Volwassen mannen en vrouwen kampen ook met depressie. Ik denk dat dit ook niet zo moeilijk te verklaren is: Vandaag wordt er nadruk gelegd op de juiste keuze maken wat betreft studies en jobs in functie van je eigen capaciteiten en verlangens. We willen gemotiveerde en gelukkige mensen produceren. Dit was vroeger helemaal anders. Je ouders beslisten vaak wat je ging studeren en waar je terechtkwam. Er was geen tijd en behoefte om zelf na te denken; alles was al voorgeschoteld. Die generatie is nu volwassen en volgens mij beseft ze dat ze niet genoeg heeft stilgestaan bij die keuzes. Er zijn fouten gemaakt en verkeerde paden gekozen. Gemiste kansen vormen een enorme leegte die men eventueel probeert op te vullen met een zielige midlife crisis, maar het lukt niet. Depressie is onvermijdelijk. Volgens mij kunnen we alleen zoveel mogelijk investeren in de komende generaties om dit te vermijden in de toekomst.