Ik vind het nu al erg dat mensen de mogelijkheid hebben om te beslissen om zo'n test te doen. Dat alle ongeboren kinderen hierop getest zouden worden is gewoon waanzin. Dat een individu voor zichzelf kan beslissen om zijn eigen leven te beëindigen (euthanasie dus), dat kan ik begrijpen. Maar beslissen over het leven van iemand anders, over het leven van je eigen kind dan nog? Kunnen mensen met het syndroom van Down niet gelukkig zijn? Hebben zij het recht niet om gelukkig te zijn? Of vergeet onze maatschappij dat het mensen zijn? Verdient niet iedereen een kans? Mensen krijgen duizenden kansen in een mensenleven. Je kan hen onmogelijk het recht op een leven ontnemen, nog voor het begint! Als je kijkt naar onze buurlanden, dan zie je dat het mogelijk is om hen mee in de maatschappij te integreren.
Ouders die nu zo'n test laten doen, denken vaak dat ze hun kind niet alle kansen kunnen geven als het het syndroom van down zou hebben. Dat is toch compleet belachelijk? De mensen die zich nu zo'n test kunnen veroorloven, hebben volgens mij zeker ook de kansen om eender welk kind op te voeden.
Het is aan de overheid om er voor te zorgen dat iedereen de kans krijgt om zich te ontplooien op vlak van zijn of haar talenten. Als men dan toch een budget van 55 miljoen euro kan vrijmaken, gelieve dit dan te investeren in de opvang en begeleiding van mensen met het syndroom van Down en hun ouders. Dat lijkt mij een pak nuttiger (en duizenden keren menselijker) dan ze gewoon uit te roeien, want daar komt het eigenlijk wel op neer...