Amir Peretz is verfrissend – voor de Arbeiderspartij en voor Israël


Zo klein als de marge vorige week was bij de verkiezing van de leider van de Israëlische Arbeiderspartij, zo groot zijn de gevolgen voor de Israëlische politiek. De komst van Amir Peretz, die oudgediende Sjimon Peres net voorbleef, betekent een belangrijke, en gewenste, vernieuwing.


In de eerste plaats voor de Arbeiderspartij zelf. Die was na jaren leiderschap van Peres – de man die nooit een verkiezing kon winnen – drastisch toe aan herbezinning en nieuwe dynamiek. Premier Ariël Sjaron van de Likoed heeft met de door hem afgedwongen terugtrekking van Israël uit de Gazastrook een deuk geslagen in het beeld van de Arbeiderspartij als belangrijkste ’partij van de vrede’ in Israël. Onder Peres, hoe belangrijk hij in het verleden ook is geweest, werd de partij steeds meer gedwongen de vroegere politieke vijand Sjaron te steunen. Oud-vakbondsman Peretz kan vermoedelijk beter duidelijk maken wat hem onderscheidt van Sjaron en de zijnen; niet in het minst door de sociale problemen in het land aan de kaak te stellen. Dat hij bovendien niet behoort tot de traditionele Asjkenazische-elite in Israël – hij is 53 jaar geleden geboren in Marokko – is verfrissend.

Maar ook de rest van het land zelf merkt al de gevolgen. Gisteren viel het besluit om de verkiezingen te vervroegen naar begin volgend jaar. Peretz dreigt nu al stemmen weg te trekken bij Likoed, maar nog belangrijker is dat hij het regeringspluche wil verruilen voor de oppositie als hij niet wint, om de Arbeiderspartij weer op te bouwen.

De komst van Peretz dwingt daardoor ook Sjaron tot een keuze. Hij kan niet meer rekenen op voortzetting van een coalitie met de Arbeiderspartij, maar wil ook niet afhankelijk worden van de Likoed-leden die zo vaak hebben geprobeerd zijn plannen te blokkeren. Een eigen partij oprichten is een van de mogelijkheden die Sjaron nu heeft.

Zo kan de kleine overwinning van Peretz (1500 stemmen meer dan Peres) voor een complete herverkaveling zorgen van het Israëlische politieke landschap. Dat zou het patroon doorbreken van de eindeloze serie ad-hoccoalities die de Israëlische politiek de afgelopen jaren zo ondoorzichtig maakten. Hoewel de verhouding met de Palestijnen ook de komende jaren het cruciale vraagstuk zal blijven, is het gezond dat de economie en de interne sociale verhoudingen meer aandacht krijgen. Er valt in Israël door Peretz weer meer te kiezen.


Trouw, 18-11-2005

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB