Ik deel Joost zijn bezorgdheid wanneer hij spreekt over een zekere willekeur. 'Akkoord dat welgestelden in onze samenleving hogere belastingen moeten betalen, maar wij (de topmannen zelf) zullen niet de eerste zijn en al zeker niet de enigste om deze belastingen te betalen' klinkt het. Het is een zoektocht naar een vrijwillige 'partij' die als eerste een serieuze opoffering wil maken, in de hoop dat anderen hem dan zullen volgen.

Ik bewonder mijn medemens die door hard te werken en op een eerlijke manier (lees: luisterend naar de geest van de wet) heel wat geld kan verdienen. Hij heeft dan ook het volste recht om deze centen te ontvangen. Maar is het niet de logica zelve dat, in het huidige tijdsgewricht waarin crisis en duidelijk hoorbare noodsignalen (door de zwakkeren onder ons uitgezonden) prominent aanwezig zijn, iedereen een eerlijke duid in het zakje doet? Het is een dubbeltje op zijn kant en tevens ook een fenomeen van alle tijden.