Meer dan een miljard mensen wereldwijd heeft geen directe toegang tot drinkwater. Dat betekent dat voornamelijk vrouwen en meisjes dagelijks een kwart van hun tijd besteden aan het halen van water. Het 'Water Wheel' maakt de taak van vrouwen in arme gebieden een stuk makkelijker. Ze hoeven niet langer kruiken of jerrycans op hun hoofd te torsen maar kunnen zonder al te grote inspanningen 50 liter water naar huis rollen in een container die als een wiel werkt.

Het 'WaterWheel' werd ontworpen na overleg met dorpelingen in de dorre Indiase staat Rajahstan. Het is gemaakt van duurzaam plastic zodat het is opgewassen tegen het ruwe terrein.

"We streven ernaar per jaar tussen 10.000 en 20.000 nieuwe klanten te werven", stelt Cynthia Koening, oprichter van het Amerikaanse sociale bedrijf Wello dat op zoek gaat naar manieren om schoon water te ditribueren in ontwikkelingslanden en het WaterWheel ontwierp.

Hoewel het WaterWheel werd ontworpen met vrouwelijke gebruikers in het achterhoofd, omdat zij doorgaans instaan voor het kruien van water, was Koenig verrast door de reactie van mannen. "Ook zij gebruiken het WaterWheel graag, ze zien het als een werktuig. Vaak zien we dat de taak van het waterhalen nu wordt verdeeld: vier dagen per week doen de mannen het, twee dagen gebruiken de vrouwen het WaterWheel. Een verpleegste vertelde me dat ze nu nooit meer te laat op haar werk komt omdat haar man water haalt".

Het WaterWheel kost tussen 20 en 25 euro.

Bron: www.demorgen.be

Mening:

Het is leuk om te lezen dat er actief wordt nagedacht om het leven in ontwikkelingslanden wat 'leefbaarder' te maken. Als je ziet dat vrouwen vaak een kwart van de dag bezig zijn met water halen, kan het voor hen wel een hele verlichting zijn dat ze door middel van het waterwiel zich sneller kunnen verplaatsen en zo ook tijd uitsparen om andere dingen te doen. Het enige wat me zorgen baart, is de kostprijs. Tussen de 20 en 250 euro. Dat is een hele marge. 20 euro is doenbaar, denk ik. Maar gaat de prijs naar 250 euro, zullen niet veel gezinnen in ontwikkelingslanden instaat zijn om de voordelen van deze uitvinding te kunnen genieten.