Dit artikel sluit sterk aan bij de gastsprekers over kansarmoede voor het vak focus op zorg bij de derdejaars baso. Daar werd er gelijkaardige informatie gegeven over armoede, ook zeer interessant. Eén van de personen in armoede vertelde ook dat wanneer zij eindelijk eens een groter bedrag ineens ter beschikking had, dat zij dit dan besteedde aan een nieuwe, dure gsm of laptop voor haar kinderen.
Dit lijkt voor buitenstaanders vaak een ‘domme’ keuze. Buitenstaanders denken vaak ‘Waarom besteed je dat geld niet aan ‘nuttige’ dingen, zoals nieuwe kledij, het afbetalen van schulden…?’.
Dit komt volgens mij inderdaad omdat je anders denkt wanneer je werkelijk arm bent. Als je een hele tijd bezig bent met het aan elkaar knopen van de eindjes, je hebt nooit eens geld om iets extra te doen (eens een nieuw kleedje te kopen, eens te gaan eten, een uitstap te maken…), dan is het zeer verleidelijk om eindelijk eens iets te kopen om er bij te horen, in plaats van het geld voor ‘nuttigere en dringendere zaken’ te gebruiken. Toch is het vaak zo dat deze mensen hier achteraf wel spijt van hebben, maar op dat moment zijn ze zo blij dat ze eindelijk eens met iets erbij kunnen horen…

Zelf vergelijk ik het met de massa schoolwerk die wij in sommige periodes hebben. Je werkt een hele tijd hard voor het school, alle vrije tijd gaat naar schoolwerk. Als je dan eindelijk eens een beetje tijd hebt, dan weet je dat je eigenlijk nog andere dingen moet doen (een post maken op actualiteit.org, werken voor taken die nog niet direct af moeten zijn, beginnen leren voor het examen, je kamer opruimen…). Toch ben je zo blij dat er eindelijk niets dringend moet af zijn, dat je de tijd die je hebt vaak gebruikt om iets leuks te doen (uit te slapen, een hobby…). Later heb je dan misschien wel spijt dat je niet eerder aan de andere taken bent begonnen (of dat je nog veel post moet maken op actualiteit.org ).
Dus ja, dit artikel is inderdaad zeer interessant en slaat de nagel op de kop. We moeten inderdaad zorgen voor meer bandbreedte.