De helft van de niet*-begeleide minderjarige vreemdelingen die naar België komen, heeft bij aankomst ernstige symptomen van post*traumatische stress. Na achttien maanden hebben ze nog altijd veel emotionele moeilijkheden. Dat schrijft De Standaard.

Onderzoekster Marianne Vervliet van de vakgroep Sociale Agogiek aan de Universiteit Gent volgde ander*half jaar 103 niet*-bege*leide minderjarige vreemdelin*gen, onder wie 52 Afghanen.

Angst en depressie
De resultaten zijn confronterend. Ruim een kwart van de jongeren heeft bij aankomst ernstige symp*tomen van angst en depressie. De helft heeft ernstige symptomen van posttraumatische stress. Na achttien maanden blijven die emotionele moeilijkheden groot. "Traumatische ervaringen, zoals de dood van een geliefde of het slachtoffer zijn van mishandeling, en dagelijkse stressoren hebben een grote impact op het emotio*neel welzijn van de jongeren", zegt Vervliet. "Wat vooral verbaast, is dat die stressoren met de tijd toe*nemen."

De voogden en de begeleiders in de centra van Fedasil doen hun ui*terste best, maar er is meer psy*chosociale ondersteuning nodig

Vervliet vindt het opvallend dat jongeren steeds meer moeilijkheden ervaren naarmate ze langer in België zijn, terwijl zou mogen worden verwacht dat hun angsten en stress worden weggenomen.

"Problematisch"
"De voogden en de begeleiders in de centra van Fedasil doen hun ui*terste best, maar er is meer psy*chosociale ondersteuning nodig. De overheid moet haar pedagogi*sche verantwoordelijkheid meer opnemen. De verzorging die jon*geren krijgen, hangt nu af van hun verblijfsstatus. Die juridische be*leidsbenadering is problema*tisch", zegt Vervliet. Ze stelt voor dat de overheid een individueel ondersteuningstra*ject voor elke jongere uitwerkt, ongeacht zijn verblijfsstatus. Dat moet zorgen voor continuïteit.

Bron: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnen...htelingen.dhtml

Verantwoording:
Ik kan dit heel goed begrijpen. Wanneer je uit je thuisland wordt gejaagd en dan in een land komt waar alles groter, sneller en anders beweegt dan je gewoon bent, geraak je gewoon in de stress. Ook weet je niet wat deze mensen meedragen als bagage. Vaak hebben ze ouders, familie of vrienden zien sterven in hun thuisland. Daarom hebben ze net gespecialiseerde begeleiding nodig en die kan men bij een grote toestroom van vluchtelingen moeilijk bieden. Dit vind ik een spijtige zaak. Iedereen die geconfronteerd wordt met oorlogen of problematieken van grote aard zou hier recht op moeten hebben.