Het aantal personen dat wereldwijd aan dementie lijdt, is in de loop van de drie laatste jaren met 22 procent gestegen. In totaal gaat het nu om 44 miljoen mensen. Dat blijkt donderdag uit een studie van de organisatie Alzheimer Disease International. Die organisatie verwacht dat er tegen 2050 135 miljoen mensen aan dementie zullen lijden, van wie 16 miljoen in West-Europa.

‘Dementie is een wereldwijde epidemie, en het wordt alleen maar erger’, zegt Marc Wortmann, CEO van Alzheimer Disease International. ‘Als we naar de toekomst kijken zien we dat het aantal ouderen op een dramatische manier zal toenemen.

Het is essentieel dat de Wereldgezondheidsorganisatie WHO van dementie een prioriteit maakt, zodat de wereld hierop voorbereid is.’

G8-top

De studie wordt gepubliceerd kort voor de start van een G8-top over dementie, volgende week in Londen. De Britse minister van Gezondheid heeft dementie een ‘groeiende wereldwijde uitdaging’ genoemd.

‘Die G8-top vormt een unieke kans om veel sneller echte vooruitgang te maken, en de inspanningen te verdubbelen om een efficiënte behandeling te vinden’, aldus een woordvoerder.

Bron: De Standaard Online (5 december 2013)

Mening:
Over dit artikel wil ik het niet precies over dementie zelf hebben, maar over de dementiezorg, hoe verpleegsters of zorgverleners in ziekenhuizen of woon- en zorgcentra omgaan met gedementeerden.
Vaak wordt hier, zoals wel in vele rusthuizen gebeurd, weinig naar omgekeken.
Ten eerste is er in de meeste van de gevallen te weinig personeel, waardoor er minder naar de ouderen wordt omgekeken. Het kan enorm lang duren wanneer je als oudere op het belletje drukt en wanneer er iemand daadwerkelijk komt. Ik zeg niet dat dit in elk rusthuis het geval is, maar toch in meerdere van de gevallen.
Een ander aspect is het eten, het eten is meestal te weinig. Of de verplegers snoepen zelf mee van het eten dat bedoeld is voor de bejaarden.
En dit allemaal omdat de bejaarden zelf van niets meer weten, ze kunnen het niet meer doorvertellen.
Deze mening is redelijk eenzijdig, maar dit is mijn kant van het verhaal. Ikzelf heb een grootmoeder en grootvader in diverse rusthuizen gekent, en overal was dit hetzelfde.