Vorige week hebben we tijdens Focus op zorg gastsprekers gehad die over armoede kwamen vertellen. Vóór deze sessie zou ik ook gezegd hebben dat mensen maar moeten werken als ze steun krijgen van de overheid. Er zijn heel wat vooroordelen over mensen met een leefloon. We noemen ze profiteurs, maar zoals dat me alle vooroordelen is, mogen we niet alle mensen over dezelfde kam scheren.

Tijdens de sessie van FOZ kwamen et mensen aan het woord die zelf in armoede geleefd hebben. Als je deze getuigenissen hoort, schrik je toch wel. Daarom denk ik dat ik nu ook minder snel zal oordelen over mensen. Mensen die in armoede leven schamen zich enorm. Ze zeiden dat de psychologische kant veel zwaarder doorweegt dan de financiële problemen. Dit is toch iets waar we ook rekening mee moeten houden. Dus ik vind ook dat mensen even de tijd mogen krijgen om hun zinnen op een rijtje te zetten en dan zijn ze pas echt klaar om terug te gaan werken. Zo zullen mensen meer gemotiveerd zijn om te blijven werken.