Zoals Lotte Michiels ook aanhaalt, ben ik ook zeker en vast niet overtuigd dat van richting veranderen een betere optie is dan het jaar terug opnieuw te doen. Ik vind niet dat je een algemeen beeld kan schetsen en hier dan een conclusie uit moet trekken. Je moet immers naar elke elke leerling apart kijken, want de ene leerling is uiteraard de andere niet. Ik geloof zeker en vast dat voor sommige leerlingen van richting veranderen beter is dan een jaar zittenblijven. De leerstof is in die laatste situatie immers al gezien en sommigen zullen dan al gauw hun best niet meer doen aangezien ze dit toch al gezien hebben. Er was natuurlijk wel een reden waarom de leerling moest zittenblijven, maar daar staan ze vaak niet bij stil met demotivatie tot gevolg. Ook is het zo dat deze jongere dan terechtkomt bij leerlingen die een jaar jonger zijn. Op zich is een jaar verschil natuurlijk niet veel, maar op de leeftijd van de puberteit kan dit wel een geheel andere mentaliteit opleveren waardoor de zittenblijver zich misschien niet meer goed gaat voelen in de klas, terwijl dit ook gevolgen kan hebben op de schoolresultaten. Anderzijds is van richting veranderen ook niet altijd de beste oplossing, want dan is er weer de kans dat je in 'het watervalsysteem' belandt. Van richting veranderen betekent vaak ook dat de leerstof trager aangebracht zal worden en dus wat minder moeilijk kan zijn. Als de leerling een B-attest kreeg omdat hij zijn best niet deed, is van richting veranderen dus zeker en vast geen optie. Wel kan dit goed zijn als de leerling bijvoorbeeld problemen heeft met wiskunde en dan overschakelt naar een richting waar er dan meer taal gegeven wordt.

Ik vind de uitspraak dus veel te veralgemenend. Het beste wat we als toekomstig leerkracht gewoon kunnen doen is elke leerling individueel beoordelen en dan in samenspraak met de ouders en de leerling naar de geschikte oplossing zoeken en dat is zeker en vast niet altijd van richting veranderen...