Halloween komt van Samhain (het laatste oogstfeest), een Keltische én Germaanse traditie: dat was ons midwinterfeest. Het is het feest van de doden, zoals Los Muertos (zoek daar de foto’s eens van, maar wees gewaarschuwd). Een feest van de doden is de herdenking van de gestorvenen, het was een tijd waar de dood niet als ‘apart’ van het leven werd beschouwd. Onze ‘traditionele’ natuurgodsdienst van toen beschouwde het leven en de dood als een cyclus: zie de seizoenen.

En toen kwamen de christenen, om hun geloof op te dringen werden al deze ‘heidense’ feesten omgedoopt in christelijke feesten: Pasen, Kerstmis (vandaar de den) én Halloween – het herdenken van onze voorouders (weliswaar als Allerheiligen en Allerzielen, om zeker te zijn dat de ‘poorten naar de geesteswereld’ écht gesloten waren, op 1 en 2 November ).

Het is onze traditie, die door Ierse emigranten in Amerika werd geïntroduceerd. Elk jaar komt dit debat terug, tussen mensen die menen dat het feest van Amerika komt en anderen die begrijpen dat wij origineel geen christenen zijn. Laat ons toch de dood vieren, de overgang van de ‘aardse’ en ‘onze’ seizoenen, en terug de dood accepteren als iets natuur-lijk.

Ik begrijp dat het er choquant aan toe kan gaan, ieder moet hierin zijn verantwoordelijkheid nemen .
De westerse wereld lijkt soms zo vol van zichzelf dat het vergeten is vanwaar het komt. We kunnen niet meer om met de dood, het wordt liever verzwegen of in stilte herinnert. Geef mij dan maar een goeie ‘New Orleans-style’ stoet als het zover is.

Do not go gentle into that good night ( Dylan Thomas )
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.