Zoals Britt en Hannah reeds zeiden en ook in het artikel vermeld wordt, zal er volgens mij altijd een onderscheid gemaakt worden tussen de richtingen. Helaas worden sommige richtingen hierdoor bestempeld als ‘zwak’.
We leven in maatschappij waar we zeer graag vergelijken. Nog meer dan dat zelfs: wat onze buurman heeft, dat moeten wij ook hebben. Je ziet het vaak genoeg dat wanneer iemand bijvoorbeeld een nieuwe auto koopt of zonnepanelen plaatst, de buren of kennissen enkele maanden later ook een nieuwe auto hebben of zonnepanelen kopen. Dit is natuurlijk al een extremer geval. Het fenomeen doet zich al voor op jonge leeftijd op de schoolbanken. Kinderen willen dezelfde pennenzak als hun buurman/buurvrouw. Als de ene tiener mag uitgaan tot 2u ’s nachts, dan wil de andere tiener dat ook…
Dit beeld wordt alleen maar bevestigd door de punten die jongeren zien verschijnen op hun rapport. Hoe meer punten ze hebben, hoe beter ze zijn. Hier ligt volgens mij al een deel van het probleem, omdat we vaak enkel punten geven op kennis en niet (of zeer weinig) punten op vaardigheden of inzet.
Daarom denk ik, net zoals Britt en Hannah, dat de richtingen aso, tso, kso en bso van naam veranderen het probleem niet gaat oplossen. Misschien is het een beter idee om de leerlingen geen punten meer te geven of in plaats van punten een letter . Zo kan je bijvoorbeeld A koppelen aan ‘goed in talen’, B goed in ‘wetenschappen’, C goed in ‘praktijk’… Op het rapport kan daarnaast vermeld worden aan welke vakken er nog gewerkt moet worden. Hierdoor gaan hopelijk ouders minder snel vergelijken. Kinderen zitten bij elkaar in de klas en weten ongetwijfeld wie de sterkere en de zwakkere leerlingen zijn. Toch zijn het naar mijn mening vooral de ouders die hameren op het behalen van goede resultaten en willen vergelijken met de rest van de klas. Geen enkele ouder wil immers dat zijn kind de ‘slechtste’ van de klas is.
Daarnaast denk ik dat we de technische en beroepsrichtingen meer moeten promoten, zoals de laatste jaren steeds meer gebeurd om vooral de oudere generatie (ouders, grootouders…) te laten zien dat deze richtingen zeker niet minder zijn. Het oordeel dat bso en tso minder zijn dan aso wordt helaas vaak van generatie tot generatie doorgegeven. Daarom gebeurt dit niet bewust, maar al te vaak door uitspraken zoals “Je moet goed studeren, zodat je een goede job kan vinden, want je wilt later niet achter de vuilniswagen lopen.”.

Het nieuwe onderwijssysteem pakt volgens mij het watervalsysteem niet goed aan. Toch is de vraag of er wel een goede aanpak bestaat. Tegen nieuwe maatregelen zijn er een hoop voorstanders en een hoop tegenstanders. Vaak moeten we eerst iets uitproberen en het een kans geven, alvorens we weten of het al dan niet werkt.
Of we ooit afwijken van het idee dat technische en beroeps minder zijn dan aso zal de toekomst moeten uitwijzen.