Bart De Wever kan (en mag uiteraard) zeggen wat hij wil: maar als we er cijfers bijhalen, dan zien we dat deze regering het al bij al nog niet zo slecht doet. Het economisch klimaat begint stilletjes aan te herstellen en die kans wil Di Rupo met zijn team niet laten liggen. Afgelopen dinsdag beluisterde ik met argus.. nu ja, oren, naar zijn gastcollege op de universiteit in Gent. "De grootste schuldaangroei doorheen de geschiedenis van ons land, was in regeringen zonder socialisten." Daar heeft de premier wel een punt. Als we zien dat de begroting ook stilletjes aan uit de rode cijfers komt, dat de Nederlandse overheid (waar N-VA graag naar verwijst) toegeeft dat België de crisis beter doorstaat en dat we samen met de VS en Duitsland in de top drie staan van landen die de crisis goed doorstaan, dan kan ik alleen maar hopen dat Bart De Wever dit traject mee wil volgen en eventueel verbeteren waar nodig. Wat fout is, mag gezegd worden, maar wat goed is, mag ook gezegd worden.

Anderzijds vind ik dit een nieuwe bocht van de N-VA: wél confederalisme, geen confederalisme (Bracke), wél confederalisme (puntjes op de 'i' door De Wever) en nu plots geen confederalisme meer als voorwaarde om in een regering te treden? "Een kaderakkoord" is dan plots genoeg? Zeer vreemd allemaal.

__________________
"Zien wat juist is en het niet doen, is een gebrek aan moed."
Wouter Beke