Als ik dit lees, denk ik meteen 'HELP!'. Voor mij is het belangrijk dat leerlingen zich veilig kunnen voelen op school. We moeten - jammer genoeg - concluderen dat onze maatschappij de laatste jaren veel gewelddadiger en gevaarlijker is geworden. Om aan deze angsten te ontsnappen moet de school een veilige haven zijn. Een plek waar ze nog zichzelf moeten kunnen zijn, zonder rekening te houden met de 'gevaarlijke grote mensen wereld' - bij wijze van spreken. Ik vind het zeer jammer om dan te moeten concluderen dat leerlingen, die op deze leeftijd nog naïef moeten zijn, ook op school al moeten gaan oppassen.
Natuurlijk moeten we realistisch zijn en verleidingen liggen overal op de loer. Maar de cijfers van dit bericht zijn in mijn ogen hallucinant. Ook en vooral omdat meer dan de helft van zulke feiten niet eens wordt ontdekt of wordt gemeld. Scholen willen hun goede naam niet kwijt dus melden niets of doen ze alsof hun neus bloedt. Een jammere zaak, vind ik dat.
Dat er een actieplan volgt, is natuurlijk een goede zaak. Een vraag die ik me wel stel is: 'Hoe kunnen we dit tegengaan?'. Nultolerantie lijkt me een goed begin voor zaken als drugs en roken in de school. Maar vaak weet de school niets van zulke zaken en als er een leerling voor je neus staat met een wapen, ben je ook weinig met nultolerantie. Gaat het misschien zo ver komen dat leerkrachten een speciale opleiding moeten volgen om zichzelf te kunnen beschermen?
Het meest verontrustende aan dit artikel vind ik niet de cijfers, maar dat de leerlingen aan wapens geraken. Hoe komen die in hun bezit en vooral hoe kunnen we er voor zorgen dat leerlingen ze niet meer in hun bezit krijgen?
Dit bericht doet me fronsen en baart me zorgen. Als leerkracht in spe geeft me dit een heel onveilig gevoel.