actualiteitsforums - Enkele post bekijken - Chinezen zijn rommel op hun bord beu

Kippenpootje na 46 jaar nog ‘kakelvers’

Criminelen verdienen miljoenen aan vleeszwendel in China. Voedselveiligheid is voor de Chinese consument dan ook kopzorg nummer één.

Al is het nog zo heet, Kentucky Fried Chicken schenkt lauwe cola. Fastfoodketens steriliseren hun ijsmachines nadat uit tests bij KFC en Kongfu, een Chinese snackketen, bleek dat water uit een toiletpot schoner is dan de ijsblokjes. Om precies te zijn: de ijsblokjes van Kentucky Fried Chicken bevatten dertien maal meer bacteriën dan spoelwater.

Dit keer is slechte hygiëne de oorzaak, maar meestal worden de absurde voedselschandalen die China teisteren veroorzaakt door winstbejag van zwendelaars. Zo verdienden criminelen in Sjanghai en omgeving meer dan een miljoen euro aan vlees van ratten en pelsdieren, waar ze met smaakversterkers en kleurstoffen ‘schaap’ van maakten. ‘Hoeveel ratten gaan er in een schaap?’, sneerden Chinese internetgebruikers.

De regering belooft paal en perk te stellen aan onveilig voedsel. ‘Als kind ging het om de vraag: krijg ik wel genoeg te eten? Daarna kwam de vraag: eet ik lekker? En nu stellen mensen hogere eisen: ze willen veilig voedsel’, aldus professor Wang Junpeng.

Met de faculteit voedselveiligheid van Nankai Universiteit ontwikkelde Wang een test, die consumenten in staat stelt zestig verschillende soorten voedsel te testen op de meest voorkomende verontreinigingen. Week wat fijngemalen varkensvlees in warm water, druppel dat op de strip en binnen een half uur is duidelijk of er clenbuterol ofwel het verboden ‘mager-vleesmiddel’ inzit. Dit kan ook met pesticide in groente, melamine in melk – de industriële vulstof maakte in 2008 meer dan 300.000 zuigelingen ziek – en met kankerverwekkende kleurstof in eieren.

‘Testen maken mensen bewust van voedselveiligheid. Als consumenten hogere eisen stellen, zet dat druk op de overheid en de industrie’, aldus Wang. Hoewel de strafmaat voor vleeszwendelaars verhoogd is tot maximaal tien jaar, zijn hogere straffen alleen volgens hem niet genoeg. ‘Het is onmogelijk om op de hele sector toezicht te houden, want 85 procent van de voedselproductie is in handen van kleine en middelgrote familiebedrijfjes.’

Neem een onprofessionele voedselsector, waarin door een sterk gestegen vraag veel geld omgaat, en voeg daarbij plaatselijke overheden die hun eigen voedselindustrie de hand boven het hoofd houden: ondanks ontelbare beloftes is kopzorg nummer één voor de Chinese consument nog altijd de veiligheid van het eten wat dagelijks op tafel komt.

Een vleugellam inspectiesysteem, waarbij tot maart dit jaar de bevoegdheden over een handvol verschillende instanties waren versnipperd, hielp ook niet. Sommige steden beschermen de voedselproducenten met inspectievrije periodes van maar liefst vijftien dagen, waarbij de keuringsdienst van waren niet eens mag optreden.

Thuistest

Inmiddels loopt er na bureaucratische hervormingen een grote campagne. Er zijn al ruim 1700 fabriekjes van vleescriminelen ontmanteld. Dieptepunt: kippenpootjes die 46 jaar over de uiterste verkoopdatum waren. In 1967 waren ze een gewaardeerde lekkernij, anno 2013 maken voedselfraudeurs een paar duizend euro winst door twintig ton overjarige kip met chemicaliën op te krikken tot ‘vers’.

Hoewel burgers in deze campagne worden aangemoedigd via kliklijnen en internet gerommel met voedsel aan te geven, heeft het publiek bitter weinig manieren om onveilig voedsel te ontwijken. Wang Junpengs teststrips zijn in geen enkele winkel te koop. Alleen inspectiediensten gebruiken de testsetjes.

De ene na de andere fabrikant wijst massaproductie af, onder het motto dat ‘er geen markt voor een thuistest voor consumenten is’. In een land waar de staatstelevisie huisvrouwen advies geeft hoe vlees van door veeziekte overleden varkens van vers geslachte dieren te onderscheiden, is zo’n thuistest van een paar euro geen overbodige luxe. Al zit de Chinese overheid waarschijnlijk niet te wachten op de resultaten.

DS, 25-07-2013 (Marije Vlaskamp)