Digitale opvoeding volgens Google


Alhoewel het altijd beter is voorzichtig om te springen met tijdperken en mijlpalen, wordt het stilaan duidelijk dat de zogeheten digitale revolutie niet alleen een grote technologische impact heeft, maar ook onze manier van leven en werken grondig bepaalt. Het is tezelfdertijd een bron van veel goeds, maar ook van potentieel kwaad, zo vinden Eric Schmidt en Jared Cohen, de toplui van Google. Zij houden ons met hun boek The new digital age een lezenswaardige toekomstvoorspelling voor.


Het kan de auteurs van ’s werelds op een na grootste merk vanuit hun achtergrond moeilijk ten kwade worden geduid dat zij het internet afschilderen als een vrijhaven in de wereld en wat graag een libertaire lofzang afsteken over het wegvallen van ‘top-down’ controle. Nooit hebben zoveel mensen in de wereld zoveel macht aan hun vingertoppen gehad, zo klinkt het wat pompeus.

Veel oude instellingen en hiërarchieën zullen zich moeten aanpassen of lopen het gevaar overbodig te worden. Op wereldvlak verschuift de concentratie van macht van staten en instituten naar individuele burgers. Burgerparticipatie zal een ongekend hoogtepunt bereiken. Het klinkt bekend.

Maar de auteurs waarschuwen ook voor zoveel digitale revolutie en breken – zeer opmerkelijk – een lans voor meer opvoeding.

Ouders zullen in de toekomst nog meer hun verantwoordelijkheid moeten opnemen om er zeker van te zijn dat hun kinderen online geen stommiteiten doen die hun ‘fysieke’ toekomst in gevaar kunnen brengen. Het is belangrijk voor ouders om met hun kroost eerst een goed gesprek te hebben over ‘privacy en veiligheid’ in de online wereld, vooraleer het over seksuele voorlichting te hebben. En dat al op zeer jeugdige leeftijd.

De digitale wereld is immers geen wereld zonder gevaren, geven Schmidt en Cohen toe. ‘We are what we tweet’, zo klinkt het. Onze online netwerken zijn groter en meer verscheiden dan onze fysieke contacten. Mensen zullen verantwoordelijk gesteld worden voor hun virtuele verhalen, in het verleden en in het heden. Mensen zullen steeds meer geconfronteerd worden met opgeslagen documenten uit het verleden, zowel op ons werk als in ons persoonlijk leven. En de auteurs waarschuwen: schrijf niets neer waarvan je niet wilt dat het op een dag tegen jou gebruikt kan worden in een rechtbank of waarvan je niet wilt dat het morgen op de voorpagina van een krant verschijnt.

Uit de pen van de makers van de digitale Google Glass brillen kan dat alvast tellen als waarschuwing. Of als bekentenis.

Het wissen van data is in ruime mate een illusie, stellen Schmidt en Cohen zeer affirmatief. De kans dat persoonlijke gegevens op een dag openbaar gemaakt worden (per toeval of door criminelen) zal altijd bestaan. Dit is de eerste generatie met een onuitwisbaar verleden Het politieke systeem waarin we leven – en morgen zullen leven – zal daarbij van doorslaggevende aard zijn.

Technologiebedrijven dragen een grote verantwoordelijkheid op vlak van veiligheid en privacy van hun gebruikers, waarschuwen de auteurs. Maar de gebruikers zelf worden ook aangespoord om waakzaam te zijn en bijvoorbeeld de standpunten en politiek van hun leveranciers inzake veiligheid en privacy grondig te controleren vooraleer informatie te delen. Een slimme consument kijkt niet enkel naar de kwaliteit van een product, maar ook naar hoe gemakkelijk het is om de eigen veiligheid en privacy te controleren. Hier ligt een opdracht en verantwoordelijkheid voor elk van ons, maar ook voor consumentenorganisaties, media en overheid. Want elke revolutie - ook een digitale revolutie – kent martelaren en maakt slachtoffers.


DS, 25-05-2013 (Fons Van Dyck)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB