Ik vind dat het fragment de problematiek goed aankaart. Homoseksualiteit is geen taboe meer, maar toch hebben mensen het hier nog steeds moeilijk mee. Mensen schrikken wel eens wanneer ze opvangen dat iemand homoseksueel is, maar daarom ben je nog geen homofoob. Men zegt wel eens 'liefde kent geen grenzen'. Wie zijn wij, als mens, dan om er toch grenzen voor te maken? (lees wel: voor alles zal uiteindelijk wel een grens zijn, maar een aandachtige lezer begrijpt mijn formulering )

Net zoals Joost hieronder eerder al vermeldt hoop ik ook dat de boodschap van het filmfragment tot ver zal worden gehoord.