Aantal echtscheidingen op laagste peil sinds 2000

Het aantal echtscheidingscijfers heeft in 2011 het laagste peil bereikt sinds 2000. In totaal scheidden in 2011 27.552 koppels. Al sinds 2008, toen er nog 35.366 scheidingen opgetekend werden, gaat het aantal echtscheidingen in dalende lijn. Dat blijkt uit cijfers die de federale overheidsdienst Economie op zijn site publiceerde. Eerder raakte al bekend dat ook het aantal huwelijken op tien jaar tijd nooit zo laag lag.

In het Vlaams Gewest lag het aantal echtscheidingen in 2011 op 13.008, in het Waals Gewest op 8.219 en in Brussel op 6.295. In 2010 waren het er nog 28.903.

Wie scheidt, is gemiddeld 43,5 jaar oud. In Brussel zijn scheidende koppels gemiddeld iets jonger dan in de rest van het land (42), tegenover iets jonger dan 44 (in Vlaanderen) en iets ouder dan 44 (in Wallonië). Een ontbonden huwelijk duurde in 2011 gemiddeld 14,7 jaar. Die duur is al een tiental jaar stabiel, en schommelt tussen de 14,5 en 15 jaar. In het Brusselse scheiden getrouwde koppels wel opvallend vroeger: de laatste tien jaar na gemiddeld 12,8 jaar huwelijk, tegenover goed 15 jaar voor de rest van het land.

Het aantal burgerlijke huwelijken lag in 2011 op het een na laagste niveau sinds de Tweede Wereldoorlog. Er werden 41.001 huwelijken gesloten, of 1.158 minder dan het jaar ervoor. Enkel in 2002 werden sinds de Tweede Wereldoorlog nog minder huwelijken voltrokken

Bron: De Standaard, 15/05/2013, http://www.standaard.be/cnt/DMF20130515_00583268

Persoonlijke mening

In mijn ogen is het wel fijn om te zien dat de echtscheidingen in dalende lijn zijn. Je zou haast gaan denken dat mensen meer moeite doen, of meer energie willen steken in hun huwelijk. Als je dan verder leest, zeggen ze dat er ook heel wat minder huwelijken gesloten worden. Je hoort men soms wel eens zeggen dat trouwen een modeverschijnsel is, hier ben ik niet echt mee akkoord. Mensen die trouwen doen dit eerder voor de symboliek of religieuze redenen, denk ik. Ik ben er wel van overtuigd dat hier vaak niet zo veel belang meer aan gehecht wordt. Men gaat al gemakkelijker samenwonen en heeft niet direct de nood om te trouwen. Ook spelen de kosten volgens mij een rol. Bij een trouw hoort een feest, en een feest kost heel wat geld. In deze tijden van crisis is dit niet altijd evident.