We maken minder kinderen door de crisis

Sinds de economische crisis losbarstte in 2008 is het geboortecijfer in Europa er stevig op achteruit gegaan. In ons land zelfs nog sterker dan in de rest van de wereld. ‘Aan het aantal bevallingen zie je hoe de economie er aan toe is’, zegt gynaecoloog Hendrik Cammu. ‘Als het slecht gaat, maken we minder kinderen.’
In welke wereld zal mijn kind opgroeien? Het is een vraag die elke ouder in spe zich stelt. In tijden van crisis wordt die vraag concreter. Zal ik wel genoeg middelen hebben om mijn kind een goed leven te geven? Sinds de economische malaise, die begon in 2008, zijn veel Europeanen lang niet meer zeker of ze die vraag positief kunnen beantwoorden.

Steeg het geboortecijfer in Europa vanaf 2002 zes jaar lang gestaag, dan ging het vanaf crisisjaar 2008 in 23 van de 27 landen van de Europese Unie stevig naar beneden. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van Eurostat, het Europese bureau voor de statistiek.

Door de verhouding te berekenen tussen het aantal geboortes gedurende een jaar en het aantal vruchtbare vrouwen, komt Eurostat tot het zogenaamde vruchtbaarheidscijfer. Was dat in 2008 nog 1,61, dan zakte het in 2011 tot 1,58. Of in absolute cijfers: werden er in 2008 in Europa nog 5,6 miljoen kinderen geboren, dan waren dat er in 2011 nog 5,4 miljoen. In België daalde het vruchtbaarheidscijfer nog sterker. Van 1,86 in 2008 tot 1,81 in 2011.

En Eurostat verbindt ook meteen een conclusie aan die cijfers. Het spreekt van een baby-recessie. ‘De vruchtbaarheid daalt in tijden van recessie’, klinkt het.

‘Dan wachten de mensen wat langer om aan kinderen te beginnen’, zegt ook professor gynaecologie Hendrik Cammu van de VUB. ‘Of ze stellen die tweede baby nog maar even uit. Waarom? Omdat ze er minder vertrouwen in hebben dat hun kind kan opgroeien in een welvarende wereld.’

‘We zijn nu al met elf miljoen in ons kleine landje. En wereldwijd wordt de overbevolking een verschrikkelijk probleem. Dat er minder kinderen geboren worden, is dus helemaal niet erg.’

Bron : http://www.nieuwsblad.be/article/de...130511_00576908
Mening : Ik begrijp dat toekomstige moeders zich afvragen in wat voor een wereld hun kind zal opgroeien. Elke moeder (en vader natuurlijk ook) wil dat zijn/haar kind in een iets of wat deftige, welvarende wereld terechtkomt. Nog een prangende vraag is 'Zal ik wel genoeg middelen hebben om mijn kind een goed leven te geven?', daar kan in deze tijden van economische crisis niet altijd een positief antwoord op gegeven worden, bevestigen de Europeanen. Ook in België is dit te merken, al vindt professor gynaecologie Hendrik Cammu van de VUB dit absoluut geen probleem omdat de overbevolking in België een verschrikkelijk probleem begint te worden.