Ik schrik er niet van dat de beginleeftijd om naar een iPod, iPad enz. te verlangen daalt. De technologie gaat zo snel vooruit dat ze mij inhaalt. Persoonlijk ben ik geen voorstander van al die nieuwe hypes. Ik moet vaak terugdenken aan wat ik vroeg voor mijn eerste en plechtige communie. Een nieuwe glijbaan voor in de tuin en een nieuwe fiets voor mijn plechtige communie. Een gsm kreeg ik op mijn dertiende zodat ik mijn ouders altijd iets kon laten weten mocht ik later thuiskomen dan normaal. Misschien moet ik de technologie wel proberen bij te houden, maar om driejarigen of vijfjarigen een tablet of iPad te schenken?
Daar heb ik zo mijn twijfels bij.
Ten eerste begrijp ik het wel dat kinderen zulke dingen zouden willen hebben. Overal wordt er reclame over gemaakt en tenslotte is er nog de druk om ergens bij te horen, zeker wanneer al je vriendjes wel een tablet hebben. Het wordt bijna als normaal geacht wanneer zulke jonge kinderen met deze dingen zitten te spelen. Net als mevr. Lazou betwijfel ik het of dit wel een goede evolutie is ...
Daarnaast horen kinderen mijns inziens nog altijd buiten te spelen, te ravotten, bunkers te bouwen met kussens, rond te fietsen op parcours ... zodat ze veel beweging hebben en al hun energie kwijt kunnen. Misschien is een tablet op educatief vlak wel handig, maar vroeger was dat er ook niet. Dan stel ik me vooral de vraag: is het dan allemaal wel nodig?
Ik ben me er dan ook van bewust dat tablets en dergelijke de toekomst zullen worden. Toch acht ik het belangrijk om hier kritisch tegenover te staan. Als volwassenen al verslaafd kunnen worden aan hun gadgets ...
