De opvoeding door de vader is voor het welbevinden van kinderen na een echtscheiding even belangrijk als de opvoeding door de moeder. Dat blijkt uit het onderzoeksproject ‘Scheiding in Vlaanderen' waarvan de resultaten vrijdag worden voorgesteld.

Volgens Kim Bastaits, onderzoeker bij de Studiedienst van de Vlaamse regering en de Universiteit Antwerpen, is de norm tegenwoordig ‘gelijk ouderschap in het belang van het kind'. Dat dat ook positief is voor het welbevinden van het kind, blijkt ook uit het onderzoek dat ze uitvoerde naar de situatie bij 363 kinderen tussen de 10 en de 18 jaar.

De conclusie is dat de rol van de vader even belangrijk is voor het welbevinden van het kind als de rol van de moeder.

‘Er werd nagegaan in welke mate steun en controle invloed hebben op dat welbevinden bij het kind na een echtscheiding', stelt Bastaits. ‘Steun kan je interpreteren als samen leuke activiteiten doen, of op iemand kunnen rekenen. Controle houdt ook het stellen van grenzen en corrigerend gedrag in.'

Volgens Bastaits is het echter niet belangrijk dat vader en moeder dezelfde stijl van opvoeding geven. ‘De moeder kan veel met het kind praten, terwijl de vader meer activiteiten doet, of vice versa natuurlijk.'

Het evenwaardige belang van de opvoeding bleef ook overeind wanneer gekeken werd naar de verschillende verblijfsregelingen die een kind na een scheiding kan ondervinden.

bron: http://www.standaard.be/artikel/det...130418_00545752

Eigen mening:
Ik denk dat het redelijk vanzelfsprekend is dat een kind nood heeft aan een goede relatie met zijn beide ouders, zéker na een echtscheiding. Een scheiding is op zich vaak al een enorm ingrijpende gebeurtenis in het leven van een kind. Als dan de opvoeding die het kind krijgt van een van de ouders verdwijnt kan het niet anders dan moeilijker gaan. Wat ik wel vreemd vind is dat het geen probleem zou zijn dat de ouders verschillende opvoedingsstijlen gebruiken. Ik denk dat er toch een algemene lijn moet zijn in de opvoeding van het kind. Mij lijkt het ook het beste dat er een evenwicht is tussen het steunen en controleren bij allebei de ouders. Het lijkt me niet voldoende om enkel leuke activiteiten te kunnen doen met je vader en er verder geen vorm van opvoeding van te krijgen.