Het is inderdaad heel triestig wat hier weeral gebeurd is. Ik geef ook toe dat je als ouder meer en meer ongerust wordt wanneer je kinderen een uitstap met de bus maken, maar het is inderdaad zo dat we niet altijd de schuld in de schoenen van de chauffeur mogen schuiven er kunnen zoveel andere redenen zijn. Wat ik zeer jammer vind is dat de pers hier als aasgieren op toeslaat. Deze jongeren hebben een enorme shock meegemaakt en worden dan langs links en rechts bestookt door de pers. Het zou beter zijn dat deze zich wat meer afzijdig houden tot wanneer er iemand de tijd rijp vind om een verslag af te leggen aan de pers. Ik heb dit van heel nabij kunnen volgen. De lichtgewonde kinderen werden over mijn deur opgevangen, op een mum van tijd stond de hele straat vol met pers, iedereen die maar durfde naar de kazerne te gaan werd aangesproken. Eén van de hulpverleners is zelfs bij mij komen aanbellen om wat gerief te vragen om deze kinderen verder te helpen. Ik heb een deel bijeen genomen en dit in een doos gestopt. Ze werd direct overstelpt door de pers met vragen wat ze was komen halen enz. Ik vind het al erg genoeg dat er zo'n ramp gebeurd, ook voor de hulpverleners die als eerste ter plaatse zijn is dit heel zwaar en ook zij dienen nadien evenwel als de slachtoffers psychologisch ondersteund te worden. Maar door het vlugge optreden van de pers worden er al vlug speculaties gemaakt van de mogelijke oorzaken i.p.v. dat ze eerst de resultaten afwachten van de onderzoeken. Chapeau voor de hulpverleners voor hun snelle handelen en een hart onder de riem voor de ouders die zo'n tragedie meemaakten.