Persoonlijk vind ik het moeilijk om binnen deze problematiek tot een efficiënte en aanvaardbare oplossing te komen. 'Kinderen mogen niet gepest worden', maar wat doe je eraan indien het wel gebeurt? Of beter: hoe voorkom je pesten? Naar mijn mening zijn er toch al heel wat initiatieven vanuit het onderwijs.

Zijn het dan de ouders die er te weinig aan doen? Zijn er te veel slachtoffers van pesten die niet naar buiten durven komen met hun verhaal? Misschien zou een onderzoek naar deze vragen meer perspectief bieden. Ik vind het niet belangrijk om te weten op de hoeveelste plaats we staan als land inzake gepeste jongeren. Het erkennen van een probleem en hiervoor een gepaste oplossing zoeken des te meer.

Het fenomeen 'prestatie' is alomtegenwoordig. Je moet presteren of een bepaalt minimum berijken (lees wel: in de mate waarin we een 'minimum' als referentiepunt kunnen gebruiken). Je hoort er niet bij als je niet hebt voldaan aan de verwachtingen. Mensen zouden terug verdraagzamer moeten worden en verschillen met anderen (op vlak van interesse, subcultuur, huidskleur, etc.) leren appreciëren.