Namen buschauffeurs terecht van gedenkplaat gehaald?
Wat een commotie! En wat haalt het nog uit? Door de twee namen van de gedenkplaat te halen, komen hun kinderen heus niet terug. Mensen zoeken steeds anderen die ze kunnen beschuldigen, een zondebok. In dit geval moeten de twee buschauffeurs het ontgelden. Maar wat haalt het nog uit? Niets, toch? Het enige wat deze ouders zich nu op de nek hebben gehaald is meer media-aandacht en, aan deze poll te zien, negatieve reacties. Is het niet beter dat men al deze media-aandacht achterwege laat en dat de ouders, familieleden en alle andere betrokkenen in stilte en rust kunnen rouwen. Nu heeft heel de buitenwereld een reactie klaar (ook ik, zo blijkt). Iedereen weet wel iets te vertellen, maar niemand weet wat er juist is gebeurd, wat dit met jou als ouder doet, … . Toch reageren we massaal op deze berichten.
Maar aangezien de media toch zo massaal berichten over dit gebeuren post, is het ons blijkbaar gepermitteerd dat we reacties geven op het gebeuren. Zo, dus mijn reactie:
Deze twee buschauffeurs zijn evengoed slachtoffers, ze hebben evengoed familie die rouwen. Zouden die ouders daar twee minuten bij stilgestaan hebben? Dat die twee personen ook maar gewoon mensen zijn met een gezin en familie. Ze hadden ook ouders die hun kind kwijt zijn. Ze hadden ook kinderen die hun vader kwijt zijn. Ze hadden ook een vrouw die hun man kwijt is. Hoe zouden deze mensen zich voelen. Ze proberen het verlies een plaats te geven en anderen mensen rijten steeds deze wonden terug open. De kaarten hadden helemaal anders gelegen, moest dit een opzettelijke daad geweest zijn van deze chauffeurs, maar dit is niet gebleken. Dus voor mij zijn zij evengoed slachtoffer en onschuldig, dan al die kinderen die in de bus zaten.
Als laatste wil ik er nog even aan toe voegen dat er in al die media-aandacht een grote groep wordt vergeten: de overlevenden! Deze kindjes zijn getekend voor hun leven. Ze hebben vriendjes zien sterven, hebben zelf verwondingen overgehouden aan dit ongeval, … . Maar over hen wordt niet gesproken, voor hen is het minstens even erg, als het al niet erger is.
Ik zou dan ook graag tegen alle media zeggen: Of publiceer niets meer, of publiceer volledig! Een kant van het verhaal laten zien is TE weinig!