Het is inderdaad een zeer mooi initiatief om iedereen te herdenken die omgekomen is bij dat verschrikkelijke busongeval. Als je weet dat er meer dan 1000 mensen dit drama herdenken, dan merk je dat dit toch leeft onder de mensen.
Hopelijk is dit voor de overlevenden en nabestaanden een vorm van troost waar ze moed uit kunnen putten om door te gaan. Want voor hen is het afgelopen jaar ongetwijfeld niet gemakkelijk geweest.
Toch heb ik mijn bedenkingen rond alle media-aandacht rond dit drama en de herdenking ervan. Voor overlevenden en nabestaanden is het zo al moeilijk genoeg, er zijn genoeg dagen waarmee ze ermee geconfronteerd worden, denk bijvoorbeeld aan Kerstmis, verjaardagen… Dus waarom moet dit dan een hele week in de media komen: elke dag wanneer je de tv of de radio opzet of de krant openslaat vermelden ze wel het busongeval in Sierre (en natuurlijk ook de nieuwe paus die verkozen is). De slachtoffers zullen het op deze dag wellicht moeilijk genoeg hebben zonder nogmaals geconfronteerd te worden met de beelden van toen.
Op zich vind ik het zeer goed dat dit in de media komt en dat er aandacht voor is, maar waarom zo lang? Niet alleen nu maar gedurende het hele afgelopen jaar, kwamen de beelden telkens terug tevoorschijn (bij het onderzoek naar de oorzaak, bij de discussie of de namen van de buschauffeur al dan niet op de gedenkingsplaat moesten komen…)
Het is erg genoeg wat er toen gebeurd is en hoewel ik de herdenkingsdiensten een prachtig initiatief vind, denk ik ook dat we niet mogen vergeten om vooruit te kijken, want het verleden kunnen we nu eenmaal niet veranderen…