Ik ben het niet eens met Tessa. Het lijkt me onrealistisch om iedereen terug op zondag naar de kerk te sturen en te verwachten dat problemen zoals vandalisme dan zouden verdwijnen. Geloof verplichten en verwachten dat mensen dan zich aan de opgelegde normen en waarden gaan houden, is volgens mij geen haalbaar plan. De mens de dag van vandaag heeft een heel andere kijk op de wereld dan voordat kerk en staat gescheiden werden. Ik ben er trouwens ook niet zo zeker van dat het leven vroeger, toen die scheiding niet bestond, zoveel beter was. Uiteraard ben ik voorstander van een wereld waar iedereen belang hecht aan respect en naastenliefde maar een uurtje per week in de kerk gaan zitten maakt je geen beter mens. Toen er meerdere mensen sterk gelovig waren, probeerden ze een goed mens te zijn uit angst voor de gelovige gevolgen. Die angst was efficiënter dan de angst van de rechtspraak nu aangezien God er altijd is en de staat je pas bestraft als ze je betrappen. Ik ben het wel mee eens dat er een sterke normvervaging is en dat we daar op de één of andere manier iets aan moeten doen. Als leerkracht kunnen wij hier een belangrijke rol in spelen maar het is en blijft toch een opdracht die door gans de samenleving gedragen moet worden als we op grote schaal iets willen bereiken. Wat niet wil zeggen dat wij dit dan maar moeten opgeven als anderen niet mee in dit verhaal willen stappen! Ik vind dat wij die weg moeten bewandelen maar ik ben er wel van overtuigd dat het niet altijd evident zal zijn. Anderzijds ben ik er ook van overtuigd dat we niet al te negatief mogen denken over onze maatschappij. Er mag dan duidelijke normvervaging aanwezig zijn, dat wil niet zeggen dat iedereen normloos door het leven gaat.

Wat betreft de kerkgebouwen op zich: De bisschop van Antwerpen heeft pas een visietekst uitgebracht waarin hij dit probleem erkent en aangeeft op zoek te zijn naar oplossingen. Deze visietekst is niet enkel opgesteld door hem maar is echt een democratische tekst waaraan heel het bisdom heeft meegewerkt. Hierin staat (i.v.m. de kerkelijke gebouwen) geschreven dat de kerk zich de vraag stelt hoe ze deze gebouwen optimaal kunnen benutten in de hedendaagse situatie. Aangezien de overheid financieel bijdraagt aan deze gebouwen wil de kerk de overheid betrekken in het gesprek. Samen met de overheid wil de kerk een globaal beleidsplan uitwerken voor de bestemming en het gebruik van de kerkelijke gebouwen. Het gaat hier puur om de visie van het bisdom Antwerpen maar ik vind het wel een zeer positief verhaal. Velen hadden misschien gedacht dat de kerk zich krampachtig zou vastklampen aan deze gebouwen en wat de kerk vroeger was maar in deze tekst wordt duidelijk gesteld dat de kerk niet achteruit wil kijken en ook niet wil focussen op wat er nog overblijft maar echt naar de toekomst wil kijken. Ik vind dat deze positieve visie ook eens in de kijker mag staan. Het bisdom Antwerpen wil vooruit; zij willen niet terug naar vroeger.