Een 60-jarige gepensioneerde godsdienstleraar uit Oudenburg heeft voor het hof van beroep in Gent 18 maanden cel gekregen voor de aanranding van een 12-jarig meisje in het schooljaar 1996-1997.



De man werd vorig jaar door de rechtbank van Brugge nog veroordeeld tot 18 maanden cel. De godsdienstleraar maakte volgens de rechter misbruik van zijn gezag omdat hij aangesteld was om het meisje individueel te begeleiden.

De feiten speelden zich af in 1997 in een school in Oostende. Hij zou het meisje op geregelde tijdstippen in een bezemhok hebben betast, evenwel zonder dat de leraar daar geweld had bij gebruikt. Het meisje durfde pas na tien jaar het misbruik aan haar ouders te vertellen.

Zowel in eerste aanleg als in beroep bleef de man zijn onschuld staande houden. Hij gaf wel toe dat hij durfde meisjes te knuffelen. Ook het parket-generaal drong in beroep niet langer aan op een veroordeling. "Uit het dossier blijkt dat de man overdreven knuffelig is en naïef, maar de feiten waarvan sprake worden nergens bevestigd. Ik laat het over aan de wijsheid van het hof als er hier sprake is geweest van aanranding van de eerbaarbeid". Die oordeelde dus van wel, net als de eerste rechter.


Bron: http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1549321/2012/12/14/18-maanden-cel-voor-godsdienstleraar-die-12-jarig-meisje-aanrandde.dhtml


Mening: Eigenlijk vind ik 18 maanden weinig, wanneer men zoiets doet. Ik vind het zeker en vast niet kunnen dat leerkrachten dit doen bij studenten. Het is dan nog erger wanneer een godsdienst leraar dit doet. Ik verschiet er daarom ook niet van, dat de mensen steeds minder gaan geloven in het geloof, kerk en dergelijke. Als leraar is het nog erger dat men die afstand met studenten niet kan hebben of behouden. Er moet toch al iets mis zijn, dat je zo’n ideeën krijgt. Daarom vind ik het spijtig dat het een korte straf is, maar ik begrijp het ook wel. Het meisje komt ook pas na 10 jaar uit met de feiten. Het zal nooit gemakkelijk voor haar geweest zijn e dat het ook nooit zijn of worden. Dus ik begrijp langs de ene kant het meisje wel, dat ze zolang gewacht heeft. Beter laat, dan nooit? Ook is het niet goed voor de imago van leerkrachten, dat zulke toestanden ‘aan het licht’ komen. Dit schendt ook het vertrouwen van leerlingen, in leerkrachten denk ik. Een goede leraar moet beseffen wat mag en niet mag. Tegelijkertijd moet hij ook de afstand steeds kunnen bewaren.