Jongerentelefoon krijgt veel oproepen over pesten

De jongerentelefoon krijgt momenteel veel oproepen over pesten. Dat heeft alles te maken met de zelfdoding van een jongen die volgens zijn ouders gepest en afgeperst werd. Zo'n 20 procent van de jongeren wéét van pesten of is er zelf slachtoffer van. Het fenomeen wordt niet genegeerd, maar toch loopt het vaak nog mis.

"Als het soms durft fout gaan, heeft het niet alleen te maken met een gebrek aan kennis over "wat is het precies" maar ook met een gebrek aan kennis over de vraag "wat moet ik nu doen"", zegt Gie Deboutte van het Vlaams netwerk Kies Kleur tegen Pesten.

20 procent van de jongeren kent het fenomeen, en 5 procent is slachtoffer. Als er drama's gebeuren, dan staat de jongerentelefoon roodgloeiend. Pesten lijkt vastgebeiteld in de top-3 van de gesprekken. Het lijkt een onuitroeibaar fenomeen, ondanks alle inspanningen van scholen en leerlingenbegeleiding.

"Jongeren laten heel dikwijls niet in hun kaarten kijken en verstoppen het probleem. Ze houden het zo lang mogelijk onder water", aldus Deboutte. "Als het boven komt, kijken wij onthutst op."

"Op dit moment missen we een kenniscentrum", aldus nog Deboutte. "We hebben geen plaats waar we concreet terecht kunnen om dit probleem aan te scherpen."

Bron: www.deredactie.be

Volgens mij gaat het al ver als slachtoffers naar de jongerentelefoon moeten grijpen. Dit bewijst dat er in hun directe omgeving niets aan gedaan kan worden of dat ze bij niemand terecht kunnen. Men weet ook niet goed hoe men er mee moet omgaan of wat men er kan aan doen.
Ik vind dat middelbare scholen er meer aandacht moeten aan besteden. Ze proberen altijd wel te bemiddelen tussen de twee partijen, maar dat is vaak niet voldoende. Er kan volgens mij meer aan gedaan worden.
Pesten is verschrikkelijk. Het tekent een stuk van je leven. Soms maakt het je sterker eens het voorbij is, maar dat is niet altijd zo. Het kan ook traumatische gevolgen hebben waardoor slachtoffers bijvoorbeeld minder goed sociaal contact leggen