Recent zijn wij met het derde jaar naar Herentals geweest om geconfronteerd te worden met een leven in armoede. Het Inleefhuis waar je met realistische situaties geconfronteerd wordt toont op een heel goede manier aan welke groepen risicogroepen zijn om in de armoede terecht te komen. Hierdoor heb ik een concreter beeld op armoede gekregen en naar mijn mening was de uitstap wel zinvol.

Tijdens deze sessie moesten we een keuze maken uit drie situaties. De situatie die door mijn groep werd gekozen was die van een éénoudergezin. Door alle kosten te overlopen die een gezin maandelijks heeft (en dan hebben we voor de goedkope producten gekozen) merk je dat éénoudergezinnen vaak iedere maand dieper en dieper in de schulden terechtkomen. Vele mensen weten ook niet dat ze hulp kunnen zoeken en daardoor wordt hun schuldenput steeds groter.

De huidige politieke (dan voornamelijk het fiscale klimaat) en economische situatie in België is pover zoals je in het artikel kan lezen. De vele faillissementen en de daaraan gekoppelde stijgende werkloosheid zorgen ervoor dat de groep van armen enkel maar groter wordt. Misschien is het geen slecht idee om de bevolking via campagnes de weg te wijzen naar vzw’s die mensen in armoede willen helpen. Ook in het onderwijs kan je leerlingen bewust maken van het feit dat er wegen uit de armoede zijn als je maar hulp durft te zoeken. Een infosessie kan een duw in de rug zijn van de jongeren die het risico lopen om in armoede terecht te komen (1 op 4!).

De solidaire maatschappij waarin wij leven en die armoede zou moeten opvangen, is toch niet zo solidair dan ze doet uitschijnen. Je leest in alle kranten dat de rijken rijker worden en de armen armer worden. Hoe solidair is onze maatschappij dan nog? Er zijn wel enkelingen onder de rijken die solidair zijn en schenkingen doen aan vzw’s bijvoorbeeld (denk aan Stille Weldoeners bv.). Maar naar mijn mening doen de superrijken te weinig inspanningen en ook de overheid zou meer inspanningen mogen doen.

Tot slot wil ik het nog hebben over onze consumptiemaatschappij waarin tevens ook de sociale status heel erg belangrijk is. Je ziet steeds meer jonge mensen veel schulden maken omdat ze steeds willen meegaan in de nieuwste trends en snufjes. Ik denk dat aan de basis van dit probleem de thuissituaties bij de ouders ligt. Van onze ouders krijgen we steeds meer en nieuwere spullen ter beschikking en die levensstijl willen we aanhouden met als gevolg een schuldenput. Moraal van het verhaal: let als jongere goed op waaraan je je geld uitgeeft om je leven niet onnodig de verkeerde richting op te sturen…