Net zoals Sarah vind ik dat wij als toekomstige leerkrachten dit niet zomaar mogen negeren. Zelfdoding is nog vaak een taboe onder jongeren, de meeste schamen zich en durven erover niet te praten. Daarom is het belangrijk dat we net wel praten, steun bieden en laten zien dat we er zijn om hen te helpen.
Er zijn in Vlaanderen heel wat jongeren/ maar ook volwassenen die suïcidale neigingen hebben maar dat betekent niet dat ze het ook echt doen. Vaak gaat er een heel proces aan te voren. Het is pas wanneer de spreekwoordelijke druppel de emmer doet overlopen dat ze echt zelfmoord plegen.
Als toekomstig leerkracht hoop ik natuurlijk dat ik het nooit zal meemaken maar als het toch moest voorkomen, weet ik wat me te doen staat, praten.