Ik vind het belangrijk dat de eigenheid van de leerlingen behouden wordt op school. Ze moeten over de mogelijkheid beschikken om in hun eigen vertrouwde taal te kunnen communiceren onder elkaar. Het is voor deze leerlingen al moeilijk om de hele dag Nederlands te spreken, laat hen dan tijdens de pauzes toe om in hun eigen taal te communiceren. Dit si positief voor het welbevinden van de leerlingen in de school.

Natuurlijk mogen ze het Nederlands niet vergeten, dit blijft de onderwijstaal op school. Maar de thuistaal geeft een uitlaatklep voor de leerlingen om eens boos te worden of gevoelens beter uit te drukken.

Hoewel ik het niet ontken dat het moeilijk is om hier als leerkracht op in te spelen als ze tijdens de les plots in het Turks beginnen te praten. Toen ik in het vierde middelbaar zat, zaten er ook twee Turkse studenten in de klas en zij begonnen tijdens de les ook in het Turks te praten. De leerkracht kon hier niet mee om, ze wist niet wat ze aan het zeggen waren. Hier heeft ze gelijk in.

Het is een kwestie van evenwicht zoeken tussen de twee. En dat evenwicht is niet altijd even goed te vinden.